Της Μεγάλης Παρασκευής

Βλέμματα που ξέκλεψαν
λίγο χρόνο
μες απ' τις τσουκνίδες
που επιμελώς καλλιεργούν
κατεβαίνουν τρέχοντας
τα σκαλιά.

Και μόνον ο καπνός
των κεριών π' ανάψαν
μπολιάζεται με τον επιτάφιο
θρήνο της καμπάνας
και γίνεται ένα
με τον ουρανό.

Πένθιμα σήμαντρα

Τ' άρωμα της πασχαλιάς
θροϊζοντας στον αέρα
καθώς κυοφορούν
τη βροντή της Ανάστασης.

Μετά από καιρό και γόνιμη μελέτη-συγγραφή (ελπίζω), σταχυολογώ ποιήματα επίκαιρα της Σαρακοστής και του Πάσχα.

Ο Γαβριήλ και το Χαίρε

Άρωμα αμάρανθο
δώρο τ' Ουρανού
το Χαίρε του
και κλίνει το γόνυ
μπρος στον Άσπιλο Κρίνο
που θα κυοφορήσει
το Άχρονο των Αστεριών Αστέρι.

Αφήνοντάς της δώρο
ένα πανέρι δέος
αναχωρεί
ενώ εκείνη επιστρέφει
στη θαλπωρή  της προσευχής
κουβαλώντας μέσα της
όλο τον Πλάστη
και τον Παράδεισο.

Χαραμάδα

Χαραμάδα.
Στα κλεφτά τρυπώνει
ήλιος εωθινός

κι εγώ διάπλατα
την πόρτα τού ανοίγω
και τον κερνώ την καρδιά μου.